ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΕΝΤΙ ΡΑΜΑ Του Άγγελου Μ. Καππά, Ομότιμος Καθηγητής Χειρουργικής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων»

ΟΜΑΔΑ ΖΗΤΑ βετεράνοι ➤

Την Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2018 δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ το άρθρο του κ. ‘Αγγελου Μ. Καππά (*) που φέρει  τον τίτλο «ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΕΝΤΙ ΡΑΜΑ» και το ακριβές κείμενο του οποίου έχει ως εξής.

«Κύριε Πρόεδρε, 
Πριν διερωτηθείτε ποιος είμαι και από πού βρίσκω το θάρρος να απευθύνομαι σε σας σε πρώτο πρόσωπο, σπεύδω να σας θυμίσω κάποια πτυχή της νεότερης ιστορίας της χώρας σας, δηλαδή της «Αλβανικής κρίσης» γνωστής ως «Κρίσης των πυραμίδων». Την περίοδο εκείνη, σωρεία πολυτραυματιών από πυροβόλα όπλα και εκρηκτικά διακομίζονταν από την χώρα σας κατ’ αποκλειστικότητα στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων. Την ίδια περίοδο είχα τη μεγάλη τιμή να διευθύνω την Χειρουργική Κλινική της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. 
Ο αείμνηστος Πρύτανης Δημ. Γλάρος με είχε προειδοποιήσει πριν ξεσπάσει το τσουνάμι των ενόπλων συγκρούσεων: «Η Αλβανία έχει προβλήματα, πρέπει να την βοηθήσουμε». Του απάντησα τότε ότι πρέπει να προετοιμαστούμε για τα χειρότερα, γιατί προέβλεπα ότι η κατάσταση και θα διαρκέσει και πιθανά θα επιδεινωθεί. Του ζήτησα να μου διατεθούν από το Πανεπιστήμιο μια ή δυο θέσεις χειρουργών για να ενισχύσουμε το δυναμικό μας, αλλά μου κατέστησε σαφές ότι δεν υπήρχε τέτοια δυνατότητα. Ο Γλάρος κατανοούσε πλήρως ότι η αντιμετώπιση της κατάστασης ήταν δυσχερέστατη και έθεσε το ερώτημα να ενεργήσει έγκαιρα για την διοχέτευση των περιστατικών εξ Αλβανίας από άλλο ανατολικότερο συνοριακό σταθμό προς τη Θεσσαλονίκη. Την πρόταση αυτή δεν την υποστήριξα και θυμάμαι ότι του είπα: «Εμείς είμαστε κοντά, Βορειοηπειρώτες ζουν στην Αλβανία, εμείς θα αναλάβουμε αυτή την υπόθεση». Και το τσουνάμι ξεχύθηκε σε λίγο. Τα βαριά περιστατικά άρχισαν να καταφθάνουν το ένα πίσω από το άλλο. Και στα χειρουργεία να χειρουργούνται νυχθημερόν ομοεθνείς σας. Και οι προγραμματισμένοι για χειρουργείο Έλληνες αναβάλλονταν, αφού οι δικοί σας ήταν βαριά τραυματισμένοι και έπρεπε να χειρουργηθούν επειγόντως. Σκεφθείτε, κύριε Πρόεδρε, αναβάλλονταν οι Έλληνες ασθενείς για να χειρουργηθούν οι Αλβανοί, δηλαδή αναβάλλονταν εκείνοι που στην ουσία χρηματοδοτούσαν από το υστέρημά τους τις επεμβάσεις και τη νοσηλεία των δικών σας ασθενών. Και το δέχτηκαν αδιαμαρτύρητα και συνειδητά, γιατί συμμετείχαν και αυτοί με τον τρόπο αυτό στην αντιμετώπιση των δικών σας δεινών. 
Το έργο αυτό το έφερε σε αίσιο πέρας γενικότερα η Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, και ειδικότερα η Χειρουργική Κλινική, χωρίς καμιά επιπλέον ενίσχυση, δουλεύοντας αθόρυβα αλλά συνειδητά και μεθοδικά. Και μπορεί η Χειρουργική Κλινική να μην άκουσε ούτε ένα «ευχαριστώ» από το επίσημο Αλβανικό κράτος για τις υπηρεσίες που προσέφερε τότε, εμείς όμως που στελεχώναμε την Χειρουργική Κλινική «διαβάσαμε» την ευγνωμοσύνη στα μάτια των αρρώστων που νοσηλεύσαμε. Στα μάτια του κακοποιημένου και τρομοκρατημένου δημοσιογράφου Μπάρτοκ Λάλα, στα μάτια του πατέρα της νεαρής τότε φοιτήτριας Κλαουντιάνας Πόση, για την οποία έπεσε πάνω μας όλη η μειονότητα να την προσέξουμε ιδιαίτερα. 
Την ίδια περίοδο αλλά και στο διάστημα που ακολούθησε, είχα την ευκαιρία να γνωρίσω και να συζητήσω με εξέχοντες συμπατριώτες σας όπως ο Τσένη Τιράνα, ο Αγγιμ Ισάκου, ο Αγγίμ Νέσιο, ο διακεκριμένος συνάδελφός μου Καντερέ και άλλοι. Στο πρόσωπο αυτών είδα μια νέα αναδυόμενη Αλβανία μέσα από τις δύσκολες εκείνες ημέρες, μια Αλβανία που σκέφτηκα ότι άξιζε τις θυσίες που κάναμε για να την βοηθήσουμε τότε. Και πιστέψτε με, κύριε Πρόεδρε, αυτό ήταν για μένα η μεγαλύτερη ικανοποίηση. 
Με την ίδια ειλικρίνεια όμως, δεν μπορώ να σας κρύψω, κύριε Πρόεδρε, την ανησυχία και την απογοήτευση που μου προκάλεσαν τα πρόσφατα γεγονότα. Άρχισα να διερωτώμαι, εγώ που έδωσα το μέγιστο των δυνάμεών μου για τους ομοεθνείς σας τότε, αν η Αλβανία των τελευταίων ημερών είναι αυτή που είχα στο μυαλό μου από παλιότερα. Η εικόνα που εκπέμπει η Αλβανία των τελευταίων ημερών στον έξω κόσμο, κυριαρχείται από τους σκοπευτές των ειδικών δυνάμεων, τους ανεγκέφαλους των γηπέδων και τους ανάλγητους γραφειοκράτες που μηχανορραφούν πάνω στο άψυχο σώμα ενός άτυχου νέου άντρα… Εσείς τον είπατε τρελό, αλλά και αν ήταν, σας διαβεβαιώνω ως ιατρός, ότι στην Ευρώπη ανέκαθεν τους τρελούς δεν τους σκοτώνανε, τους περιθάλπανε…
Κύριε Πρόεδρε, 
Είτε το θέλουμε είτε όχι είμαστε γείτονες και για να είμαστε καλοί γείτονες θα πρέπει ο καθένας απ’ την πλευρά του να σφυρηλατήσει με έργα τις σχέσεις καλής γειτονίας. 
Εμείς με όσα χειροπιαστά σας ανέφερα προηγουμένως το κάναμε με το παραπάνω… Τώρα είναι η σειρά σας…
Με κάθε ειλικρίνεια και τα καλύτερα αισθήματα για το φίλο Αλβανικό λαό.

Άγγελος Μ. Καππάς, Ομότιμος Καθηγητής Χειρουργικής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων»

(*) Ο Άγγελος Καππάς είναι Απόφοιτος της Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων (1958)